Dnia 16 marca 1971 roku przyszła do sióstr przy ul. Przebendowskiego 1 Eufemia Widrowska z propozycją ofiarowania siostrom bez żadnych dodatkowych zobowiązań swojego przy ul. Kopernika 16 w Wejherowie. Właścicielki domu: Anna i Eufemia Widrowiskie były osobami samotnymi, nie posiadały rodziny, więc nie miały komu przekazać obszernej kamienicy i w dobrym stanie. Ich pragnieniem było, aby dom, który od lat stanowił własność rodziny i w którym się wychowały przeszedł w dobre ręce i służył szlachetnemu celowi. Dnia 3 kwietnia 1971 roku przyjechały z Warszawy s. Berchmansa asystentka prowincjalna i s. przełożona Łucjana, aby obejrzeć dom. Po przeprowadzeniu wizji lokalnej, władze Zgromadzenia wyraziły zgodę na przyjęcie darowizny. Ponieważ w tamtym czasie prawo państwowe nie zezwalało na przejęcie budynku przez instytucję religijną, istniała konieczność przekazania nieruchomości na konkretne osoby fizyczne. Przełożona generalna s. Emeryka Gaca wskazała trzy siostry: s. Berchmansę Kłos, s. Kolumbanę Momot i s. Celinę Ferens, które miały stać się formalnymi właścicielkami kamienicy. Dnia 25 lipca 1971 roku wyznaczone siostry oraz właścicielki domu udały się do Sądu Powiatowego w Wejherowie celem dokonania prawnego zapisu nieruchomości przy ul. Kopernika 16 w Wejherowie. Po upływie trzech miesięcy, czyli czasu wymaganego urzędowo, osoby zainteresowane ponownie udały się do sądu dnia 25 października 1971 roku i wówczas sporządzono akt notarialny poświadczający przekazanie nieruchomości przez właścicielki na rzecz wymienionych trzech sióstr albertynek.

Dnia 27 stycznia 1972 roku przyjechała do Wejherowa przełożona generalna s. Emeryka Gaca, która uznała dom za odpowiedni dla sióstr kuracjuszek. Od lutego 1972 roku zaczęły przyjeżdżać siostry na kurację klimatyczną. Dnia 6 czerwca 1972 roku na stałą towarzyszkę s. Henryki przyjechała z Mrozowa s. Wincenta Wierzbińska. W kamienicy mieszkała wspólnota sióstr oraz na każdym piętrze lokatorzy, zajmujący w sumie osiem izb mieszkalnych. Dom nie mógł być wciąż przystosowany dla starszych sióstr, które miały trudności z poruszaniem się, zwłaszcza po stromych schodach, ale mimo tych niedogodności czuły się w nim dobrze. W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku wspólnota liczyła 10 do 12 sióstr. Oprócz sióstr starszych w domu przebywały również siostry młodsze uczące się, zwłaszcza w wejherowskim Liceum Medycznym i Liceum Ogólnokształcącym. Chętnie też korzystały z wypoczynku zdrowotnego siostry z innych wspólnot.

​

W roku 1986 na prośbę ks. proboszcza Adama Tracza siostry podjęły pracę katechetyczną na terenie parafii pw. św. Leona Wielkiego w Wejherowie. W latach 1996-2000 posługę katechetyczną pełniły aż trzy siostry, które katechizowały w Szkole Podstawowej nr 2, 4 i 9 oraz w Ośrodku Szkolno-Wychowaczym dla Niesłyszących, w Gimnazjum nr 4 i w dwóch przedszkolach. Siostry angażowały się też czynnie w życie parafii przygotowując dzieci do przyjęcia pierwszej komunii św. i innych sakramentów, organizując jasełka oraz różnego rodzaju inscenizacje, przygotowując dziewczynki do sypania kwiatków na procesji Bożego Ciała. W domu przy ul. Kopernika, w każdą sobotę spotykały się dzieci w ramach Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci. W roku 2001 Zgromadzenie wycofało z katechezy jedną siostrę, w rok później kolejną, a od 2011 roku siostry odeszły zupełnie z katechizacji na rzecz zaangażowania się i rozwoju prowadzonych dzieł charytatywnych. Od 2008 roku siostra katechetka, ze Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego i Szpitala Specjalistycznego w Wejherowie, prowadziła w domu przy ul. Kopernika popołudniowe spotkania dla niewielkiej grupy dzieci.

​

W sierpniu 2008 roku rozpoczęto kapitalny remont budynku z zamiarem przeznaczenia go i przystosowania do nowych dzieł. W tym czasie starsze wiekiem siostry umarły, a lokale w kamienicy opuścili prawie wszyscy lokatorzy. Pozostało nadal starsze małżeństwo w małym dwupokojowym mieszkaniu. Zmniejszenie liczby lokatorów świeckich sprzyjało przeprowadzeniu nowej organizacji domu. Od 1 września 2009 roku otwarto świetlicę środowiskową dla dzieci z ubogich rodzin, która została poświęcona dnia 17 czerwca 2010 roku przez ks. kanonika Mariana Dettlaffa, proboszcza parafii pw. św. Leona w Wejherowie. Dnia 1 grudnia 2010 roku otwarto łaźnię dla bezdomnych a następnie noclegownię. Od 2011 roku placówka korzysta z dofinansowania Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej na podstawie zawartej umowy pomiędzy tą instytucją a Zgromadzeniem Sióstr Albertynek. Od dnia 20 kwietnia 2018 roku noclegownia dla bezdomnych prowadzona przez wspólnotę sióstr albertynek w Wejherowie przy ul. Kopernika 16 została wpisana przez Pomorski Urząd Wojewódzki w Gdańsku do rejestru placówek udzielających tymczasowego schronienia na terenie Województwa Pomorskiego.

Kontakt